Een vriendin en ik gingen samen met vakantie. Zij had al een autootje en we hadden allebei ons rijbewijs, dus we zouden om de beurt rijden. We besloten in Frankrijk rond te toeren. Met een tentje in de achterbak vertrokken we. Het was een spontaan idee, wat het allemaal nog leuker maakte. We waren beiden nog nooit alleen met de auto met vakantie gegaan, dus het was wel een vuurproef. We spraken af erop te letten vooral niet op de Périphérique te belanden. Daarom hadden we een kaart gekocht. Zo konden we dat goed in de gaten te houden en al rijdend leuke routes zoeken. We genoten van de mooie landschappen en van het grote gevoel van vrijheid dat we ervoeren. Uiteraard vonden we onszelf enorm volwassen.
Groei
We hadden vele gesprekken over wat voor plannen we hadden, maar natuurlijk ook over ‘vroeger’. Alsof er al heel veel jaren achter ons lagen. Gevoelsmatig was dat natuurlijk ook zo. Als je twintig bent, is er gevoelsmatig een enorm verschil met hoe je vijf jaar daarvoor was. Maar in feite waren we natuurlijk nog piepjong, al hadden we dat zelf niet door. Het is altijd grappig terug te kijken naar eerdere periodes en terug te denken aan hoe je toen in het leven stond. Met name die momenten dat je net aan iets nieuws begint, zoals de eerste klas van de middelbare school en als je op jezelf gaat wonen en studeren. Ik weet nog goed dat ik in die periodes vond dat ik al heel veel van de wereld begreep en volwassen nadacht. Als je dan later groepjes brugpiepers voorbij ziet fietsen of beginnende studenten in een café ziet, valt het je op hoe jong ze zijn. Dan vraag je jezelf af of je er zelf toen ook zo jong uitzag. Als je dan foto’s van jezelf ziet uit die tijd, realiseer je je dat dat wel degelijk het geval was. Tijdens de roadtrip met die vriendin van mij verliep alles eigenlijk heel goed. We hadden dus ook wel reden om te geloven dat we volwassen waren, omdat wel bleek dat we onafhankelijk genoeg waren om onze eigen vakantie goed te laten verlopen. Alleen aan het einde van de trip werden we even met onze neuzen op de feiten gedrukt.
Lift
Toegegeven, het was niet iets waarvan achteraf bleek dat we er iets aan hadden kunnen doen. Maar het deed ons wel schrikken en we wisten echt even niet hoe het op te lossen. Toen voelden we ons dus wel even klein. We kregen namelijk pech met de auto. Het was natuurlijk een oud bakkie. Daar stonden we dan aan de kant van de weg. Toen waren we wel even in paniek. Op de kaart zagen we gelukkig dat er in de buurt een tankstation was. Daar zijn we toen naartoe gelopen. We probeerden in het Frans uit te leggen dat we pech hadden met de auto. Een Nederlandse chauffeur hoorde ons en is echt onze held geweest. Hij regelde dat de auto opgehaald zou worden en hij bood aan ons in Utrecht af te zetten. We hebben onze ouders gebeld om ze op de hoogte te stellen. Gelukkig hadden we onze spullen meegenomen uit onze auto. We konden direct mee met de chauffeur. Hij bleek een gigantische vrachtwagen te rijden. Met zo’n vrachtwagen aanhanger eraan. Tijdens de rit zat de beste man ons veel verhalen te vertellen over zijn werk en daarmee ook zijn passie. Zo had hij de vrachtwagen aanhanger recentelijk tweedehands op de kop getikt. Al met al was het een geweldige lift en die man was ontzettend aardig. Hij gaf aan het einde van zijn rit toe dat hij het wel gezellig vond om wat aanspraak te hebben. Hij heeft ons veilig afgezet en wij hebben hem een flinke cadeaukaart toegestuurd. Door hem kende onze top vakantie uiteindelijk ook een top einde.